[ιερός ναός Αγίων] Ταξιαρχών |
|
( |
“Ἡ συντέκνισσα εἶχε φέρει ἀπὸ τὸ καλύβι, ἐντὸς καλάθου, μίαν φιάλην γεμάτην… ὄχι γάλα, ἀλλὰ καθαρὸν νερόν, ἀπὸ τὸ ἁγίασμα τῶν Ταξιαρχῶν, τὸ ἀναβλύζον ὑπ᾽ αὐτὸ τὸ ἱερὸν βῆμα τοῦ ἐξοχικοῦ ναΐσκου.”
“Συνήθειαν εἶχον αἱ γερόντισσαι ποιμενίδες τοῦ βουνοῦ, ὅταν νεωτέρα τις μεταξὺ τούτων ἐγέννα βρέφος ἐν καιρῷ χειμῶνος, εἰς τὸ καλύβι, στὰ βουνὰ ἐπάνω, καὶ ὁ χειμὼν ἦτο σφοδρός, ὅπως ἐφέτος, ἐπειδὴ θὰ ἦτον μεγάλος κόπος διὰ τὸν παπὰν ν᾽ ἀνέλθῃ νὰ δώσῃ τὴν συνήθη εὐχὴν εἰς τὴν λεχώνα, νὰ γεμίζουν ἓν ἀγγεῖον νερόν, ἢ ἀπὸ τὸ ἁγίασμα τῶν Ταξιαρχῶν ἢ ἀπὸ τὸ πλούσιον νᾶμα τοῦ Προφήτου Ἠλιού, κατὰ τὸ κατάμερον εἰς τὸ ὁποῖον ἔβοσκαν ἢ ἐκατοικοῦσαν αἱ οἰκογένειαι τῶν ἀγροδιαίτων, καὶ νὰ τὸ πηγαίνουν εἰς τὸν παπάν, κάτω εἰς τὴν χώραν.”
“Εἶτα ἡ ἐκφορὰ ἔγινεν ἔξω τοῦ ναΐσκου τῶν Ταξιαρχῶν.”
(Αποσπάσματα από τη “Συντέκνισσα“)