Όπου κι αν βρίσκεται ο άνθρωπος, σε ερημιές ησυχίας ή σε κοινωνίες θορύβων, συγκρίσεων, ανταγωνισμών, διαμαχών, διωγμών, βασανισμών και πολέμων, το ουσιώδες δεν είναι η εκ τυφλών αντιδράσεων ομιλία, δράση ή αποχή, αλλά όταν δρα ή όταν απέχει, όταν γράφει ή όταν ομιλεί, να έχει τη σιωπή γήινη και ουράνια πατρίδα.
(Απόσπασμα από το “Ημερολόγιο της Ερημίας και της Σιωπής” του Ζήση Οικονόμου)